Acer cappadocicum ‘Aureum’ (klon kapadocki) został wprowadzony w 1914 roku przez szkółki drzew Hesse w Weener w Niemczech. Odmiana ma typową dla gatunku szeroką, jajowatą, półotwartą koronę, ale rośnie znacznie wolniej i pozostaje bardziej zwarta. Zasadniczo klon kapadocki osiąga maksymalną wysokość od dziesięciu do piętnastu metrów i szerokość od sześciu do dziewięciu metrów, ale w Anglii znane są pojedyncze okazy, które osiągają wysokość nawet dwudziestu metrów.
Młode pęki Acer cappadocicum ‘Aureum’ mają kolor od fioletowoczerwonego do fioletowego, późną wiosną zmieniają barwę na żółtą, a latem na jasnozieloną. Jesienią liście przybierają żółty kolor. Typowe dla gatunku są liście wcięte w 5–7 miejscach ze spiczastymi końcami i długimi, cienkimi ogonkami. Żółte, stojące baldachogrona kwitną w tym samym czasie co purpurowe pąki i pięknie z nimi kontrastują. Przyciągają liczne pszczoły i motyle. Efektowne, skrzydlate samary, które następnie pojawiają się na drzewie, początkowo są żółto-zielone, a następnie zmieniają kolor na brązowy. Acer cappadocicum ‘Aureum’ ma jasnoszarą korę z białymi paskami, a młode pędy mają kolor fioletowobrązowy, który w miarę dojrzewania zmienia się na brązowy z białymi paskami wzdłużnymi.
Klon kapadocki najlepiej rośnie na stanowisku częściowo zacienionym na bogatej w składniki odżywczej i wilgotnej glebie o niskim pH. Wszystkie te czynniki zapewniają dobrą ochronę liści, które są podatne na poparzenia słoneczne. Charakterystyczne żółte liście przepięknie kontrastują z ciemniejszym otoczeniem lub na ciemniejszym tle. Ta umiarkowanie odporna na wiatr odmiana preferuje niezbyt eksponowane stanowiska. Acer cappadocicum ‘Aureum’ idealnie nadaje się do parków i ogrodów, gdzie jego żółte, błyszczące liście i elegancki kształt sprawiają, że sprawdza się zarówno jako drzewo standardowe, jak i wielopniowe.
